อนาทร ๑ หมายถึง [อะนาทอน] น. ความไม่เอื้อเฟื้อ, ความไม่เอาใจใส่, ความไม่พะวง.(ป., ส.).
[อะนาทอน] ก. เป็นทุกข์เป็นร้อน, ร้อนอกร้อนใจ, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่อนาทร อย่าอนาทร หมายความว่า ไม่เป็นทุกข์เป็นร้อน อย่าร้อนอกร้อนใจ.
[อะนาทิปะไต, อะนาทิบปะไต] ว. ภาวะที่บ้านเมืองไม่มีรัฐบาลไม่มีกฎหมายและระเบียบ ทำให้เกิดความวุ่นวายทางการเมือง.(อ. anarchy).
น. ความไม่มีโรค, สุขภาพ. ว. เกี่ยวกับสุขภาพ, ถูกสุขลักษณะ,เช่น ข้าวอนามัย กรมอนามัย, (ปาก) สะอาดปราศจากสารพิษเจือปน เช่น ผักอนามัย. (ป., ส.).
(ราชา) น. นิ้วนาง.
[อะนาระยะ] ว. ไม่ใช่อารยะ, ป่าเถื่อน. (ส.).
[อะนาระยะ] ว. ไม่ใช่อารยะ, ป่าเถื่อน. (ส.).
น. คนที่ยังไม่เจริญ, คนป่าเถื่อน.